کشت سلول و بافت جانوری
زینب اکبرکاشانی؛ آزاده حکمت؛ سید محمد اطیابی
دوره 2، شماره 1 ، خرداد 1400، ، صفحه 15-20
چکیده
پیشینه مطالعه و هدف: هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) گلیکوپروتئینی است که در حین بارداری توسط سلول‌های تروفوبلاست و سنسیشیوتروفوبلاست جفت تولید می‌شوند. هورمون تولید شده بر روی جسم زرد اثر گذاشته و از تحلیل رفتن آن جلوگیری می‌کند. نانو ذرات الماس با سیستم‌های بیولوژیکی مانند پروتئین‌ها، آنزیم‌ها و آنتی بادی‌ها برهمکنش ...
بیشتر
پیشینه مطالعه و هدف: هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) گلیکوپروتئینی است که در حین بارداری توسط سلول‌های تروفوبلاست و سنسیشیوتروفوبلاست جفت تولید می‌شوند. هورمون تولید شده بر روی جسم زرد اثر گذاشته و از تحلیل رفتن آن جلوگیری می‌کند. نانو ذرات الماس با سیستم‌های بیولوژیکی مانند پروتئین‌ها، آنزیم‌ها و آنتی بادی‌ها برهمکنش دارند. به عبارتی نانو الماس توانایی جذب توسط بیومولکول‌ها را دارد و می‌تواند به عنوان حامل برای انتقال مواد فعال بیولوژیکی استفاده شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر نانو ذرات الماس بر ساختار هورمون hCG و سطح آن در موش‌های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار بود.روش مطالعه: با استفاده از تکنیک‌های طیف‌سنجی تأثیر نانوذرات الماس بر ساختار هورمون hCG بررسی شد. موش‌ها به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم و سالین، 25، 75 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم نانوذرات الماس دو بار در هفته دریافت نمودند. سطح هورمون hCG در پایان مطالعه اندازه‌گیری گردید. داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند نتایج: نانوذرات الماس می‌توانند با hCG کمپلکس ایجاد کنند. نتایج پتانسیل زتا و DLS نشان داد که نانوذرات موجب کاهش بار سطحی و اندازه hCG می‌گردند. تزریق نانوذرات در غلظت 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنا‌دار سطح هورمون hCG در مقایسه با نمونه‌های کنترل شد (05/0>p).نتیجه‌گیری: نانوذرات الماس می‌توانند موجب تغییر ساختار سوم پروتئین شوند. همچنین بر فعالیت هورمون hCG اثر سمی دارد. انجام مطالعات بیشتر در بررسی آثار سمی نانوذرات الماس در دوزهای مختلف و زمان‌های مختلف در معرض قرارگیری ضروری به‌نظر می‌رسد.
