مهندسی بافت و پزشکی بازساختی
الهه روشن زاده؛ عباس صاحبقدم لطفی؛ ساره ارجمند
دوره 2، شماره 2 ، شهریور 1400، ، صفحه 8-20
چکیده
پیشینه مطالعه و هدف: استفاده از کشت سه‌بعدی به منظور افزایش دانسیته سلولی و نیز ایجاد بستری مناسب جهت رشد و تکثیر و تمایز سلول‌های بنیادی یکی از روش‌های مهم جهت کاربرد آنها در مهندسی بافت است. در این تحقیق از سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت چربی به دلیل سهولت دستیابی و مقدار فراوان آن، جهت تمایز به سلول‌های شبه کبدی با هدف بررسی تاثیر ...
بیشتر
پیشینه مطالعه و هدف: استفاده از کشت سه‌بعدی به منظور افزایش دانسیته سلولی و نیز ایجاد بستری مناسب جهت رشد و تکثیر و تمایز سلول‌های بنیادی یکی از روش‌های مهم جهت کاربرد آنها در مهندسی بافت است. در این تحقیق از سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت چربی به دلیل سهولت دستیابی و مقدار فراوان آن، جهت تمایز به سلول‌های شبه کبدی با هدف بررسی تاثیر کشت سه‌بعدی بر روی داربست سه‌بعدی ژلاتین/لامینین استفاده شده است.روش مطالعه: استخراج سلول‌های مزانشیمی از چربی زیر پوستی ناحیه شکمی موش C57، به روش هضم آنزیمی انجام شد. بنیادی بودن سلول‌های استخراج شده از طریق آنالیز فلوسایتومتری و مشاهده بیان مارکرهای اختصاصی سلول‌های بنیادی و عدم بیان مارکرهای اختصاصی هماتوپویتیک (CD45) و لکوسیت (CD34) بررسی شد. عدم سمیت داربست با روش MTT بررسی شد. سلول‌های بنیادی، بر روی سطح پلی‌استیرن و سطح پوشیده شده از لامینین و داربست ژلاتین/لامینین کشت داده شد و به مدت 21 روز طی دو مرحله توسط فاکتورهای رشد تیمار شد. تمایز سلول‌ها با روش‌های بیوشیمیایی اوره، ذخیره گلیکوژن بررسی شد.نتایج: بیان مارکرهای اختصاصی سلول‌های بنیادی و عدم بیان مارکرهای CD45 و CD34 تائید شد. توان تمایزپذیری این سلول‌ها به سلول‌های چربی و استخوان به اثبات رسید.نتیجه‌گیری: پوشش دادن داربست سه‌بعدی ژلاتین با لامینین باعث افزایش اثر چسبندگی سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت چربی موش شده و نیز حضور این داربست، تمایز این سلول‌ها را به سلول‌های شبه هپاتوسیت در حضور فاکتورهای رشد افزایش می‌دهد.
