جلبک شناسی و محیط کشت جلبک
الناز امیر؛ معصومه شمس کهریزسنگی؛ مریم السادات جلیلی طبایی؛ مریم مرادی
چکیده
مقدمه و هدف: با افزایش مقاومتهای آنتی بیوتیکی، تلاش در جهت کاهش مصرف آنتی بیوتیکها با جایگزین کردن ترکیبات فعال طبیعی در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. سیانوباکترها تنوع بالایی دارند و حاوی متابولیت‌هایی با ارزش داروئی، غذائی و خواص ضد قارچی و ضد میکروبی هستند.روش کار: در این پژوهش، اثر عصاره سیانوباکتر اسپیرولینا پلاتنسیس ...
بیشتر
مقدمه و هدف: با افزایش مقاومتهای آنتی بیوتیکی، تلاش در جهت کاهش مصرف آنتی بیوتیکها با جایگزین کردن ترکیبات فعال طبیعی در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. سیانوباکترها تنوع بالایی دارند و حاوی متابولیت‌هایی با ارزش داروئی، غذائی و خواص ضد قارچی و ضد میکروبی هستند.روش کار: در این پژوهش، اثر عصاره سیانوباکتر اسپیرولینا پلاتنسیس بر روی دو باکتری گرم مثبت Staphylococcus aureus subsp.marcescens و Bacillus subtilis subsp.subtilis(bscillus natto)، و دو باکتری گرم منفی Escherichia coli و Klebsiella pneumoniae و دو قارچ Penicilium و Aspergillus niger مورد بررسی قرار گرفت. عصاره هیدروالکلی اسپیرولینا پلاتنسیس به روش ماسراسیون تهیه و فعالیت ضدمیکروبی آن به روش‌های انتشار دیسک و چاهک آگار ارزیابی گردید.نتایج: نتایج نشان داد که رشد باکتری گرم مثبت Bacillus توسط عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس مهار و باکتری Staphylococcus aureus نسبت به سیانوباکتر موجود هیچ حساسیتی نشان نداد. به طور کلی، باکتری‌های گرم مثبت حساس‌تر از باکتری‌های گرم منفی بودند. همچنین آسپرژیلوس نایجر فعالیت ضدقارچی بیشتری نسبت به پنی سیلیوم نشان داد. سوپرناتانت نتایج بهتری نسبت به عصاره هیدروالکلی نشان داد و قطر هاله عدم رشد برای آنها از1 تا 15 میلی متر بود.نتیجه‌گیری: به طور کلی، با توجه به افزایش مقاومت قارچ های بیماریزا نسبت به ضد قارچ های رایج توصیه می‌شود، با پژوهش‌های بیشتر بر روی ریزجلبک اسپیرولینا بتوان از ترکیبات ضد میکروبی این جلبک در درمان بیماری‌های عفونی و قارچی بهره جست.
جلبک شناسی و محیط کشت جلبک
علی ناصری؛ مصطفی نوروزی
دوره 2، شماره 1 ، خرداد 1400، ، صفحه 38-45
چکیده
Introduction and aim: The current study is provided for floristic research of Pinnulariaceae for the first time in Iran from 1972 to July 2021. The pinnulariaceae family contains 6 genera Pinnularia, Oestrupia, Hygropetra, Envekadea, Diatomella, and Craspedopleura which are two genera Pinnularia and Diatomella have been recorded in Iran. The purpose of the present study was to provide a checklist of Pinnularaceae in Iran ecosystems.Methods: Different recourses were used to provide this paper, including the thesis of students' dissertations, books, and articles. The old taxonomic names of taxa were ...
بیشتر
Introduction and aim: The current study is provided for floristic research of Pinnulariaceae for the first time in Iran from 1972 to July 2021. The pinnulariaceae family contains 6 genera Pinnularia, Oestrupia, Hygropetra, Envekadea, Diatomella, and Craspedopleura which are two genera Pinnularia and Diatomella have been recorded in Iran. The purpose of the present study was to provide a checklist of Pinnularaceae in Iran ecosystems.Methods: Different recourses were used to provide this paper, including the thesis of students' dissertations, books, and articles. The old taxonomic names of taxa were converted to new names based on algae-based websites.Results: This taxonomic list contains 2 genera comprises Diatomella and Pinnularia. It includes 52 species with emphasis on the Pinnularia Ehrenberg genus from various ecosystems. The Pinnularia was the most frequent genus with 51 species and 98% of the species in the Pinnulariaceae. Diatomella Greville was stand in the second genus in the frequency of population (2%) with 1 species. There are only one species of Diatomella in the current checklist of Pinnulariaceae which has been reported from Kordan River in Alborz Province.Conclusion: Some of the species’ names have changed based on this update.
جلبک شناسی و محیط کشت جلبک
علی ناصری؛ مصطفی نوروزی
دوره 1، شماره 3 ، اسفند 1399، ، صفحه 40-45
جلبک شناسی و محیط کشت جلبک
علی ناصری؛ مصطفی نوروزی
دوره 1، شماره 2 ، آذر 1399، ، صفحه 21-26
چکیده
پیشینه مطالعه و هدف: دیاتومه‌ها یکی از مهمترین شاخه‌های جلبک‌ها هستند و به دو گروه دیاتومه‌های دراز و دیاتومه‌های گرد طبقه‌بندی می‌شوند. رودخانه طالقان یکی از مهمترین سر شاخه‌های رودخانه سپیدرود ایران است که طولی معادل 180 کیلومتر دارد. این مطالعه مکمل مطالعات قبلی دیاتومیست‌ها در رودخانه طالقان و معرفی رکورد جدید از دیاتومه‌ها ...
بیشتر
پیشینه مطالعه و هدف: دیاتومه‌ها یکی از مهمترین شاخه‌های جلبک‌ها هستند و به دو گروه دیاتومه‌های دراز و دیاتومه‌های گرد طبقه‌بندی می‌شوند. رودخانه طالقان یکی از مهمترین سر شاخه‌های رودخانه سپیدرود ایران است که طولی معادل 180 کیلومتر دارد. این مطالعه مکمل مطالعات قبلی دیاتومیست‌ها در رودخانه طالقان و معرفی رکورد جدید از دیاتومه‌ها در این حوزه می‌باشد. روش مطالعه: این مطالعه از شهریور ماه 1398 تا شهریور 1399 و به طور فصلی از محل رسوبات دو ایستگاه بالا دست سد طالقان نمونه برداری شد. 60 میلی لیتر از رسوبات رودخانه به کمک سرنگی از عمق یک سانتی متری جمع آوری شد و در محلول فرمالین 4 درصد تثبیت شدند. از نمونه‌ها بر اساس دستور العمل استاندارد، اسلاید دائمی تهیه شد و با میکروسکوب نوری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: در طول نمونه برداری از دو ایستگاه بالادست سد طالقان گونه Pinnularia grunowii Krammer به عنوان یک رکورد جدید برای فلور دیاتومه های ایران شناسایی شد. از مهمترین خصوصیات این گونه داشتن طرح کلی والو سه موج، استریا بدون انحنا و سایز آن می‌باشد که آن را از سایر گونه‌های مشابه همانند Pinnularia subanglica Petersen ، Pinnularia biceps Gregory، Krammer Pinnularia lundii var. linearis وPinnularia angusta var. angusta (Cleve) Krammer متمایز می‌کند. نتیجه‌گیری: شناخت این گونه جدید در محیط طالقان ضرورت شناخت عوامل پراکنش و اکولوژیکی Pinnularia grunowii Krammer در سایر اکوسیستم‌های آبی ایران را آشکارتر می‌سازد.
جلبک شناسی و محیط کشت جلبک
بهاره نوروزی
دوره 1، شماره 1 ، شهریور 1399، ، صفحه 34-44
چکیده
سیانوباکتری ها، موجودات میکروسکوپی دارای ویژگی های مشابه با پروکاریوت ها و یوکاریوت ها هستند که امروزه در تحقیقات بیوتکنولوژی بسیار مطرح هستند و قادرند طیف وسیعی از ترکیبات آلی بسیار ارزشمند را تولید نمایند. با این حال هنوز گروه کثیری از سویه های سیانوباکتری ها در ایران ناشناخته باقی مانده اند، گروهی که به آب های شیرین (برکه و آبگیر ...
بیشتر
سیانوباکتری ها، موجودات میکروسکوپی دارای ویژگی های مشابه با پروکاریوت ها و یوکاریوت ها هستند که امروزه در تحقیقات بیوتکنولوژی بسیار مطرح هستند و قادرند طیف وسیعی از ترکیبات آلی بسیار ارزشمند را تولید نمایند. با این حال هنوز گروه کثیری از سویه های سیانوباکتری ها در ایران ناشناخته باقی مانده اند، گروهی که به آب های شیرین (برکه و آبگیر یا چشمه و نهر) اختصاص دارند و گروهی که به زیستگاه های خشکی مربوط هستند، این امر در بسیاری از موارد به دلیل این است که روش های کشت و پرورش اختصاصی سویه های سیانوباکتری ها به درستی شناخته نشده است. در واقع کشت سویه های سیانوباکتری های خالص شده و آکزنیک، فاقد هر گونه باکتری و پاتوژن دیگر، امکان انجام بسیاری از فعالیت های پژوهشی را در زمینه های مختلف ژنتیکی و مولکولی فراهم خواهد آورد. در این مقاله با هدف آشنایی با محیط کشت های مختلف برای انواع سویه های سیانوباکتری ها، روش درست و دقیق جداسازی، کشت و خالص سازی سیانوباکتری های آبزی و خاکزی توضیح داده خواهد شد.
